انسان هایدلبرگنسیس

 در خط تکاملی گونه انسان بین هموارکتوس[1] ونئاندرتال ، انسان مدرن قرار دارد .در اواسط دوران پلیستوسن[2] در دنیای کهن گسترش یافت. تغییرات تکاملی بالا تنه این نوع انسان که به انسان مدرن منجر شده ، ممکن است که در جنوب شرقی اروپا و شرق آفریقا  در 700.000 - 800.000 سال پیش آغاز شده باشد در جای دیگر از دنیای قدیم ، این تغییر ظاهرا در حدود 400.000 سال قبل یا بعدها آغاز شده است.

تشخیص "ما" از "آنها": بررسی رفتار انسانهای مدرن و نئاندرتال ها

نئاندرتال ها همیشه به عنوان خویشاوندان دور (دارای خویشاوندی ضعیف با) خانواده انسانها تلقی شده اند. از زمان کشف اولین اسکلت ناقص از فلدهوفر، آلمان در سال 1856، نئاندرتال ها باعث آشفتگی دانشمندان شدند. در ابتدا به نظر می رسید که از لحاظ فیزیکی بیشتر شبیه به  میمون انسان نما (ایپمن) باشد تا اینکه در شاخه ی هموسپین ها قرار بگیرد و بسیار بی شعور تر از آنی باشد که بتواند رفتار های انسان مدرن را داشته باشد. اما اخیرا اطلاعات جدیدی در حوضه ی نئاندرتال ها از جزیره گیبرالتر (جبل الطارق)؛ جایی که اخیرا بقایای کاسه سر یک نئاندرتال بالغ همراه با قطعات جمجمه یک کودک نئاندرتال پیدا شد، به دست آمده.

ادبیات دوره ایلخانی

ادبیات اواخر سلجوقی و خوارزمشاهی

دودمان کاملا ترک سلجوقی که منطقه ی وسیعی را تحت فرمان خویش داشتند در گسترش و رواج زبان ادبی فارسی و فرهنگ ایرنی به طور کلی نقش بسیار برجسته ای ایفا کردند که عمدتا ار آن جهت بود که سیاست داخلی آنان در دست مشاوران ایرانی بود . دربار سلجوقی پر از علما و نویسندگان ایرانی بود . زبان رسمی زبان فارسی بود و مکاتبات اداری دربار با این زبان انجام می گرفت .