از آنجایی که GIS سازماندهی فضایی داده ها و ابزارها را برای تحلیل داده های فضایی یکپارچه کرده است ، یک ابزار ایده آل و همه کاره برای مطالعه  چشم اندازها است GIS تقریباً بلافاصله توسط باستان شناسان به عنوان یک ابزار در دسترس استفاده شد.گرین این گونه مطرح کرد کرد که تنها رویکردهای باستان شناختی مبتنی بر چشم انداز می تواند به طور کامل مزایایی برای پیشرفت نظری باستان شناختی داشته باشد (Green,1990: 5). و نه تنها رویکردهای مبتنی بر چشم انداز می تواند به طور کامل GIS را در میدان قرار دهد ، بلکه یک اجماع کلی وجود دارد که GIS یک ابزار قدرت مند  برای مطالعه چشم اندازها است به دلیل توانایی آن برای تحلیل فضا ،زمان و فرم به صورت همزمان(ibid: 356).