اصطلاح پدیدار شناسی در مقاطع مختلف زمانی توسط فیلسوفان مختلف مورد استفاده بوده است. اما با ادموند هوسرل است که پدیدارشناسی تبدیل به یک فلسفه و روش توصیفی کامل گردید. از دیدگاه هوسرل، پدیدار شناسی ، دیسیپلینی است که در پی توصیف چگونگی بنای جهان و تجربه آن از طریق آگاهی است(پرتویی،1382 : 30). پدیدار چیزی است که به خودی خود ظاهر است. یعنی چیزی که خود را نشان می دهد و این به وسیله خود آن صورت می گیرد از آن جهت که چیز دیگری حکایت می کند یا مدلول چیز دیگری است (دارتیک،1376: 138).
