سفال فراوانترین ، ارزانترین ، شکننده ترین و متنوع ترین کالای مصنوعی بوده که انسان باستان از دوران نوسنگی به بعد در اختیار  داشته است . سفال عمده ترین وسیله برای حمل و نقل کالا و تنها وسیله برای پخت و پز ، انبار کردن محصولات غذایی کشاورزی و دامی و نگهداری آب بود . سفال به دلایل گوناگون از جمله تولیدی و صادراتی بودن و کاربرد آن در حمل و نقل  کالاهای تجاری بهترین گونه فرهنگی در شناخت اقوام و جوامع به شمار می آید و برای مطالعه ارتباط میان واحد های مختلف یک فرهنگ منطقه ای از یک سو و فرهنگ های فرا منطقه ای از یک سوی دیگر ، اهمیت بسیار زیادی دارد .